Inwentaryzacja zasobów kulturowych związanychz kulturą pasterską: zwyczaje, kulinaria, sztuka

Ludzie gór, to społeczność nad wyraz religijna i bardzo przesądna. W jej zwyczajach przetrwało wiele wierzeń sięgających jeszcze czasów przedchrześcijańskich, które płynnie i bezkonfliktowo połączyły się z chrześcijaństwem. Pasterze, którzy przebywali z dala od wiosek, na wysokich połoninach wiele miesięcy, czuli się wyjątkowo zależni od sił natury, demonów, bóstw i bogów. Wielu dawnych, lokalnych, specjalizujących się w określonych dziedzinach bogów, czy dobre duchy zastąpili chrześcijańscy święci. Jedni byli skuteczni na różne choroby, inni chronili brody, mosty i rozdroża, jeszcze inni pomagali w interesach lub pomagali w swatach itp. Najważniejszym patronem karpackich górali w naszym regionie, po stronie słowackiej, ukraińskiej oraz rumuńskiej jest św. Mikołaj Cudotwórca. Oprócz wielu „specjalizacji” które posiada, jest jedna –szczególna, to patron karpackich pasterzy. Najwięcej cerkwi w górach jest pod wezwaniem tego świętego, zaś w większość i ikonostasów znajduje się jego ikona w szczególnym miejscu jednej z czterech ikon namiestnych. Górale Bieszczadów i Beskidu Niskiego to Bojkowie i Łemkowie, a zatem wierni Cerkwi Prawosławnej lub Greckokatolickiej. Podobnie jest po stronie słowackiej, na Ukrainie i w Rumunii.