Wierzono, ze kierpce mogą mieć magiczną moc ochronną. Zaczarowane obuwie było atrybutem zbójników, którzy dzięki niemu pozostawali nieuchwytni. Gdy chciało się nadać kierpcom magiczną moc, należało wykonać określone działania. Zachowała się relacja zapisana w 1924 r. w Łapszach Wyżnich na Spiszu: Jak se kupił [kierpce], to se trzy kroki w zad cafnął i na opak sie obrócił. Potem ik w nocy seł, kim ptosek nie ośpiewoł. Potym ik obuł na bose nogi, obróciół sie w spak do trzeciego razu. Baca Bulanda (Tomasz Chlipała) z Gorców wykorzystywał kierpce by w magiczny sposób ściągnąć ludzi na szałas (tj. zmusić ich aby do niego przyszli wbrew własnej woli). Bulanda zamknął owczarza w bacówce, zdjął kierpca z lewej nogi i rzucił przez dach i zaraz dziewczyna do owczarza przyszła.

Kierpce są tym przykładem elementów stroju góralskiego (pasterskiego) który pomimo upływu lat niewiele się zmienia. Dostrzegalne niewielkie modyfikacje dotyczyły wspomnianego koloru, a czasem także zdobienia. Kierpce są obowiązkowym elementem stroju, więc chętnie noszone są przez górali bez względu na region czy grupę etnograficzna do której należą.