Wykonuje się ją na szałasie. Najpierw podobnie jak oscypki: ser wyciągany jest po sklaganiu z kotła i odcieka z serwatki. Następnie jest on odkładany do fermentacji (musi skisnąć) na dwa tygodnie. Następnie ser się rozdrabia, mieli i wyrabia na masę. Bryndza tradycyjnie przechowywana była w drewnianych lub kamiennych faskach i od góry zalana była roztopionym masłem aby się nie psuła. W przeszłości bryndza traktowana była jako środek płatniczy (XVII w.) w której spłacano daniny. Nazwa bryndza pochodzi z języka wołoskiego (brinze, brânză) oznaczającego „ser”. Bryndza podhalańska została w 2005 r. wpisana na listę produktów tradycyjnych przez Ministerstwo Rolnictwa.