Tatrzański Park Narodowy Słowacji jest najstarszym obszarem chronionym. W Tatrach możemy wyróżnić trzy podstawowe pasma – Tatry Zachodnie, Tatry Wysokie oraz Tatry Bielskie. Północne granice Tatrzańskiego Parku rozciągają się wzdłuż granicy słowacko-polskiej. Łuk karpacki przechodzi na terenie parku przez szczyt Gerlach (2655 m n.p.m.) oraz 16 innych wierzchołków, przekraczających wysokość 2500 m n.p.m. Mimo, iż grań Tatr Wysokich w Tatrzańskim Parku Narodowym to zaledwie 26 km, jest to jednocześnie najzimniejsze i najwyżej położony obszar Słowacji. Wysokie Tatry to pasmo górskie z doskonale rozwiniętymi formami lodowcowymi (kotły, moreny). Do najbardziej znanych lodowcowych dolin w Tatrach Wysokich należą Dolina Koprowa, Cicha, Mięguszowiecka, Staroleśna i Dolina Małej Zimnej Wody, Jaworowa, Dolina Białej Wody i Dolina Zielona Kieżmarska. W parku znajduje się około 100 jezior, z których największym jest Wielki Hińczowy Staw.