Rękawice z wełny (tzw. furmanówki) - grube rękawice z jednym palcem wykonane z wełnianej przędzy najczęściej w naturalnych odcieniach. W przeszłości służyły przede wszystkim furmanom (stąd jedna z ich nazwa) oraz ludziom pracującym zimą w lesie (drwalom, leśniczym, ludziom wypalającym węgiel drzewny, itp). 

Wyplataniem rękawic zajmowali się w przeszłości głównie mężczyźni. Aby je wykonać należy posłużyć się specjalnym, drewnianym prawidłem (osobnym na główny trzon rękawica tzw. łapę, a osobnym na palucha) wykonanym z drewna, na które naciąga się osnowę (sznurek, najczęściej dratwę), na którym następnie ręcznie, palcami zaplata się wełnianą nić. Biegli rękawicznicy potrafili wykonywać nicią różne ozdobne wzory (sploty w kontrastujących kolorach). 

Rękawice te są wyrobem charakterystycznym dla Górali Nadpopradzkich (czarnych) z okolic Piwnicznej. W Piwnicznej wyrabianiem rękawic, a także nauczaniem tego rzemiosła zajmuje się Michał Nakielski. A także dwie panie: Ewa Sowińska i Bernadetta Musiał, które prowadza warsztaty. Wyrób ten jest ponadlokalny (występował w całej południowej Małopolsce), ale kojarzony z Góralami Nadpopradzkimi (Czarnymi) z okolic Piwnicznej Zdroju i Rytra.